Lata osiemdziesiąte XX wieku to nadal czas wzmożonej pracy wszystkich nauczycieli. Aktywnie działają powstałe wcześniej powstałe orgaznizacje szkolne i koła zainteresowań – szczególnie drużyna harcerska, sklepik uczniowski i klub sportowy (SKS). Popularny jest udział dzieci w wycieczkach krajoznawczo – turystycznych. Uczniowie chętnie organizowali liczne uroczystości szkolne, brali udział w konkursach pozaszkolnych i zwodach sportowych.

 

Od września 1988 roku do grudnia 2002 roku dyrektorem szkoły była pani Barbara Grzywacz. W latach dziewięćdziesiątych XX wieku liczba mieszkańców Jamielnika i okolicznych wsi znacznie zwiększyła się, a tym samym wzrosła liczba uczniów w szkole. Było coraz ciaśniej. Lekcje odbywały się w czerwonej szkole, w pawilonie i w pomieszczeniu w świetlicy wiejskiej.

 

W 1993 roku dyrektor szkoły pani Barbara Grzywacz, grono pedagogiczne i jamielniczanie podjęli decyzję o budowie szkoły. Powołano Komitet Rozbudowy Szkoły, zaczęto sprzedawać cegiełki. Dużym zaangażowaniem wykazali się rodzice, którzy chętnie wspierali szkołę swoją pomocą. W Biuletynie Zamówień Publicznych nr 72 (Warszawa, dnia 17 maja 1996 r.) zamieszczono ogłoszenie Zarządu Gminy Nowe Miasto Lubawskie z siedzibą w Mszanowie o przetargu nieograniczonym na rozbudowę Szkoły Podstawowej w Jamielniku. Zakres prac obejmował: budowę budynku dydaktycznego z halą sportową, zapleczem i kotłownią (powierzchnia całkowita 1278,32 m kw.) oraz modernizację budynku istniejącego (powierzchnia całkowita 342 m kw.).W połowie września rozpoczęto prace budowlane (m.in. kopanie fundamentów). Kamień węgielny został wmurowany 1 czerwca 1997 roku.

 

 

Dnia 1 września 1999 roku nowa szkoła została poświęcona, a 12 września 1999 roku oficjalnie otwarta przez władze samorządowe i oddana do użytku. W dniu otwarcia w budynku głównym znajdowało się 11 sal lekcyjnych (w tym sala komputerowa), sala gimnastyczna; szkoła podstawowa posiadała kuchnię, stołówkę, gabinet pielęgniarki. Zimową porą budynek ogrzewany jest olejem opałowym.